Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006
Επιτέλους και λίγη εξουσία...
Με το αίμα μου να βράζει και με το μακρύ μαλλί μου να ανεμίζει, θα ρίχνω από αυτό το βήμα που μου δόθηκε "βολές" στην υπάρχουσα κυβέρνηση, η οποία υποσκάπτει την έλευση του νεοπλουτισμού μέσω της δεδομένης αύξησης στην τιμή της ντομάτας και προσελκύει με αόρατα νήματα στα χέρια ατομικών ή συνεταιρισμένων κεφαλαιοκρατών τα μεγαλύτερα ή μικρότερα χρηματικά ποσά που είναι σκόρπια πάνω στην επιφάνεια της κοινωνίας και τα οποία γίνονται ένα καινούργιο και τρομερό όπλο στην πάλη του συναγωνισμού...
Παράλληλα όντας αδέκαστος θα αποκαλύπτω την οικονομικοπολιτική διάσταση των διαμορφωμένων απόψεων που συγκλίνουν στην υπάρχουσα δομή της σύγχρονης κοινωνίας, μέσω των εμπεριστατωμένων δημιουργιών που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του πετρελαίου...
Και τέλος θα πατάξω την τάση παρακολούθησης και του "Βig-Brotherισμού" που επικρατεί στις μέρες μας, θέλοντας να υποθάλψουν την υπάρχουσα δυνατότητα του καπιταλισμού να εναρμονίσει τα προτσές του πλουραλιστικού κομφορμισμού τα οποία βαδίζουν ενάντια σε κάθε έννοια της λούμπεν αστικοποιημένης αποστειρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας...
Εμπρός στον αγώνα λοιπόν που χάραξε ο ένας και μοναδικός ... "Βοb".
Η απόδοση της πολυδιάστατης πρισματικής πραγματικότητας, που αναδύεται από την εκλογίκευση του μυθικού μυστηριακού κόσμου, αντικατοπτρίζεται στη νατουραλιστική τυπολογία τηs ρασιοναλιστικής μηχανιστικής και ιδεαλιστικής φιλοσοφικής αντίληψης και αποκρυσταλλώνεται στην πάγια καθεστικυΐα τάξη, μέσα στα φορμαλιστικά πλαίσια μιας εκτεταμμένης οικονομικοκοινωνικοπολιτικής δομής και διαστρωμάτωσης,ενώ σφυρηλατεί την εξιδανικευμένη προλεταριακή συνείδηση και υποθάλπει τις λανθάνουσες διασπαστικές τάσεις,υπονομεύοντας αύτανδρη την έννομη κοσμική τάξη και όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής πόλωσης και, σε συνδυασμό με την αθρόα εκδήλωση των ταξικών αντιθέσεων, προς μία εμπορευματοχρηματική κατεύθυνση,υφίσταται ως ανασταλτικός παράγοντας του παρελκυστικού δημοσιονομικού συστήματος ενός κρατικού μηχανισμού,το οποίο εδραιώνεται από τη σύμφυρση των μεταβολών που συντελούνται υπό το πρίσμα ενός λιμπεραλιστικού ιδεώδους και συντείνουν στην άμβλυνση των αμιγών ιδιαιτεροτήτων,που με την αναπροσαρμογή και ενσωμάτωσή τους στο νέο υπερταξικό σχηματισμό διανοίγουν τους ορίζοντες για τη μηχανική συνένωση των ετερόκλητων υποτρόπαιων στοιχείων,με άμεση συνέπεια τη συρρίκνωση της ηθικής οπτικής των υποβαθμιστικών τάσεων που εκπορεύονται από την ιμπρεσιονιστική εκτόνωση της οντολογικής υλοφροσύνης της εχέγγυας πρωτογενετικής ιδιοσυστασίας και της απόκοτης υποστασιοποίησης της σωρευτικής απεμπόλησης υπομνηστικών συμφυρμάτων με αποτέλεσμα να επέρχεται η αλλοτρίωση της απατηλής ουτοπιστικής διάστασης ενός καθολικού ιμπεριαλιστικού μοτίβου, ο διαμελισμός του οποίου υποκαθιστά εν γένει τη συλλογική υποδομή των παραγωγικών συνεκτικών δεσμών της λειτουργικής υφής του κοινωνικού γίγνεσθαι,που διαχέεται και διαποτίζει την υλοποίηση και εδραίωση της σύσφιξης του πνευματώδους ατομικισμού και κάθε παραινετικής θυμοσοφίας μονομερών και βραχυπρόθεσμων ινδαλμάτων και γενεσιουργών καταβολών...
Eίναι ευλογοφανές ότι στο γλαφυρό και γενικευτικό οικοδόμημα της νεοκοινωνιολογικής διαστρωμάτωσης το οποίο επιτάσσει σκανδαλωδώς την εμπορευσιμότητα απροσμέτρητων και απειράριθμων ηδονοθηρικών αντιδεολογιών, υποδαυλίζεται η πολυεπίπεδη και πολυπρόσωπη πραγμάτευση των αναδυομένων νεοδαρβινικών και μεταθετικιστικών πολλαπλοτήτων σκιαγραφώντας αδιαφιλονίκητα τη διύλιση ποικιλόμορφων και ευροζωνικών πραγματεύσεων μέσω υποδεικνυόμενων κομφορμιστικών πλεγμάτων υποθάλπωντας έτσι την επέλαση ενός αφοπλιστικού νεοβαβυλωνιακού νομιναλισμού με πασιφανή την παραπομπή στην αυτοκεντρική και συνάμα ναρκισσιστική θωράκιση των μειονεκτούντων αδρανειακών μαζών οι οποίες,υποκλινόμενες στην εντρύφηση των αξιοκατάκριτων και απαρέγκλιτων επιταγών που πλειοδοτούνται από τον καταχρηστικό εκλαϊκευτικό ευδαιμονισμό, παρεκκλίνουν από το ηθικολογικό θεσμικό πλαίσιο που προσαιτερίζεται το υπερβατικό υποδόμημα της ρηξικέλευθης οντοκεντρικής συνειδητότητας, με προκαταρκτικό απότοκο την αλχημιστική συγχώνευση στοιχειακών και αμφιμονοσήμαντων ατομικοτήτων προς μια μονοπυρηνική ετεροπροσδιοριζόμενη καθολικότητα, εκθειάζοντας τη νουθέτηση εκχυδαϊσμένης χρησιμοθηρικής υπαιτιότητας και παράλληλα δυναμιτίζοντας την αναστρεψιμότητα των συμπλόκων κοινωνικής παθογένειας με τον ανεκδοτολογικό παραγκωνισμό των υπαρξιακών και υπερβατικών ανασχηματισμών, με πασιφανή τον ακροθιγώς διαμετρικό κατακερματισμό της προαιώνιας έμφυτης ενδελέχειας...
<< Home