sevium79

Ξεκίνησε ο μικρός Dimakos από το χωριό του προχθές να πάει στην πρωτεύουσα να κόψει την αναβολή…Σαν σωστός Ελληνάρας έπρεπε να εξαντλήσω τα χρονικά περιθώρια της υποβολής της αίτησης με την ελπίδα να πεθαίνει τελευταία ….Ε που θα πάει δεν θα το καταλάβει κανένας ότι δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνουμε στο στρατό πια? Make love not war….και πάει λέγοντας ….Αλλά κανένας δεν το κατάλαβε οπότε πήρα το πρωινό πλοίο από την Κάρυστο στις 6 το πρωί και βουρ για στρατολογία…Όλες τις κρίσιμες αποφάσεις στη ζωή μου της έχω πάρει πρωί πρωί, μάλλον επειδή είμαι κοιμισμένος …Πρωί θυμάμαι είχα σκάσει και να κουρευτώ πριν καν πιω καφέ και η κοτσίδα των 8 Μαΐων είχε πάρει το δρόμο για την αποχέτευση…

Όπως καταλάβατε και γαμώ τις δύσκολες αποφάσεις έχω πάρει σε αυτή τη ζωή.

Με περίμενε στη Ραφήνα ο πατέρας μου με το αυτοκίνητο. Είχα αποφασίσει όλη τη φάση να την περάσω με τον πατέρα μου , γιατί μου άρεσε σαν εικόνα έτσι πατέρας και γιος στο καψιμί …Μια ζωή θυμάμαι τον πατέρα μου να κορδώνεται ότι έχει φάει Τούρκους αυτός στη Κύπρο ( στην πραγματικότητα ούτε μυρμήγκι δεν του πάει στην ψυχή να σκοτώσει…) μέχρι που μεγαλώνοντας διαπίστωσα ότι δεν είχε γίνει ακόμα η εισβολή όταν ήταν φαντάρος….και εκεί άλλαξε το story σε στυλ…Είδες δεν τόλμαγε κανείς να κάνει εισβολή όσο ήμουν εγώ στην Κύπρο….

Αφού έγινε ο παραδοσιακός καυγάς για το πιο γρήγορο δρόμο προς το Ρουφ αν και κανένας από τους δυο μας δεν ήξερε που είναι αποφασίσαμε να πάμε με το μετρό….Λίγο πριν μπούμε στην Εθν.Αμυνα για καθαρά τυπικούς λόγους του λέω…

-Ρε μπαμπά δεν είναι ανάγκη να τρέχεις μαζί μου πρωί πρωί... και με την απίστευτη ηρεμία που τον χαρακτηρίζει μου απαντάει….

-Εντάξει αγόρι μου θα πάω μια βόλτα στο καφενείο να βρω τα παιδιά ( έχουν πατήσει όλοι τους τα 70…)

Παίρνω το μετρό , παίρνω και ένα τοξάκι , αναλύουμε την τιμή της ντομάτας και του οβελία και χωρίς να το καταλάβω φτάσαμε…

Στην πύλη έρχομαι αντιμέτωπος με τον φαντάρο-φρουρό και περιμένω το ...

-Aααααααααλτ τι συ?

Έτοιμος εγώ να πω το παρασύνθημα προχωρώ και διαπιστώνω ότι το φαντάρι δεν κοιτάει εμένα αλλά το γκομενάκι που μόλις μπήκε στο ταξί….

Αφού ενημερώθηκα ότι έχω πάει αρκετά νωρίς και δεν έχει σκάσει κανένας μύτη ακόμα πάω βουρ για καψιμι…

Μου ανοίγει την πόρτα μια χοντρούλα κυρία λέγοντας …

-Καλημέρα σας κύριε …περάστε….Έχουμε πάρα πολύ ωραία νηστίσιμα κουλουράκια , μόλις βγήκαν από το φούρνο μας αλλά και αν δε νηστεύετε μπορούμε να σας κάνουμε μια special ομελετούλα….Παπόρια….μόνο στις διαφημίσεις γίνονται αυτά….

Παίρνω το καφεδάκι και αράζω σε τραπεζάκι μόνος …Απέναντι δυο φαντάρια – βύσματα που δεν μιλάνε καθόλου…Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει κάποιος με πουλάδα στον ώμο…Όπα λέω τα κωλοφάνταρα θα πεταχτούν κάγκελο και θα αρχίσουν τις χαιρετούρες και τα διατάξτε…Καμία κίνηση…Πλησιάζει το αστέρι τον έναν και του λέει…

-Τι έχεις ρε Καραμήτσο και είσαι έτσι αγόρι μου…????

Απάντηση μετά από βλέμμα απαξίωσης….

-Έρεε τι να χω…. νυστάζω…Α καλά αγόρι μου του λέει ο άλλος και φεύγει….

Πρώτο σοκ….ΡΕ εδώ είναι κολέγιο….

Τελειώνω το καφεδάκι έχει περάσει και η ώρα και ανηφορίζω για τα γραφεία…

Δεύτερο σοκ …Παντού γκόμενες ….Τι έγινε ρε παιδιά …που ήρθα για καφέ ? Στο Κολωνάκι …είναι και της μόδας η παραλλαγή φέτος …

Μπαίνω στο αρμόδιο γραφείο και με καλημερίζει ένα κοριτσάκι με στολή , ευγενικότατο να με εξυπηρετήσει και περιμένω από στιγμή σε στιγμή την ατάκα…Αφεντικό δε σας περιμέναμε σήμερα…( Πρέπει να κόψω την τηλεόραση…με έχει βλάψει…)Όσο συμπλήρωνα την αίτηση σκάει τυπάκος γαμώ τα παιδιά και λέει στην τύπισσα …

-Καλημέρα θέλω αναβολή…Ναι του λέει αυτή….για ποιο λόγο ?

Ξύνεται λίγο ο τύπος και απαντάει…

-Ε δε θέλω να μπω…Ναι του λέει το κοριτσάκι κάποιο δικαιολογητικό υπάρχει?

-Εντάξει λέει ο τυπάκος …γράψε ότι δεν έχω λεφτά…Χρειάζεται εκκαθαριστικό της εφορίας κύριε του λέει αυτή….

-Καλά τότε γράψε ότι έχω ψυχολογικά προβλήματα…

-Χρειάζεται χαρτί από ψυχίατρο κύριε…

Ξύνεται πάλι ο τυπάκος …

-Φέρτε μου κάποιο χαρτί και θα σας βοηθήσω…

Καλά λέει ο τύπος και την κάνει…Μετά από κάνα τεταρτάκι πάω να βγάλω φωτοτυπίες την ταυτότητα…απέξω αραχτός ο τυπάκος να ξύνεται…

Ξαναμπαίνω και βγαίνω μαζί με το κοριτσάκι …ο τυπάκος ακόμα εκεί.. Τον βλέπει αυτή και του λέει …

-Τι κάνεις εσύ εδώ….?

-Το σκέφτομαι μωρέ το σκέφτομαι…

Και η απορία η δική μου είναι….Εγώ…γιατί αγχώνομαι???????????????

# posted by sevium79 @ 8:13 μ.μ.